Emoties, ratio en evenwicht.

Samoerai Credo Zin 7:

"Ik heb geen lichaam, ik maak stoïcisme mijn lichaam."

Stoïcisme slaat op het negeren van emoties, pijn, passies of op het niet ervaren ervan. Elk van hen kan echter een krachtige brandstof vormen om je doel te bereiken.

Een samoerai kon zich niet laten sturen door beslissingen die ingegeven werden door een emotionele impuls. Vandaar ook dat Zen zo nauw samenhangt met hun cultuur. Je leert er immers deze "afleidingen" te onderdrukken. Vandaag de dag zit dit nog steeds sterk in de Japanse cultuur verweven.

Het uiteindelijke doel is ze niet te onderdrukken doch ze meester te worden.

Op het moment dat men er meester over is heeft men een nieuwe vrijheid, men is dan niet meer de slaaf. Je krijgt een extra keuze mogelijkheid om de beslissingen die je dient te nemen bij het uitstippelen van je pad, helder te beoordelen zonder afgeleid te worden.

Dit is iets dat in de moderne maatschappij ook zijn nut nog heeft. Een persoon die om een onbenullig iets uitbarst in woede, en hoe lager de ontwikkeling van de persoon des te kleiner is het belang van hetgeen hem in woede doet uitbarsten in een groter perspectief, is niet meester van zijn emoties en laat zijn handelingen er door sturen. Deze persoon is niet de meester, hij is de slaaf. Hoe meer stress en - hoe contradictorisch het ook moge klinken - hoe meer opgekropte of onderdrukte emotie, hoe makkelijker het wordt om zich te gaan ergeren aan onbenullige dingen. Hoe stabieler de persoonlijkheid, hoe makkelijker het is om de onbenulligheid van bepaalde dingen in te zien en dingen gewoon aan je voorbij te laten gaan.

Veel mensen zouden een veel gelukkiger leven hebben door zich eens gewoonweg af te vragen of de dingen waar ze van wakker liggen, de dingen waarover ze zich ergeren of die woede of angst bij hen opwekken dat wel waard zijn.

Vaker dan je denkt heb jij de macht om te kiezen of je toelaat dat een emotie zijn destructieve uitwerking zal hebben of niet.

Aan de andere kant...

Indien je er meester over bent, in tegenstelling tot ze te onderdrukken, kun je ze ook toelaten wanneer je dat gepast acht. Dat betekent dat je positieve emoties ook moet kunnen toelaten. Sommige mensen durven niet te genieten. Misschien zijn ze wel bang controle te verliezen door de emoties toe te laten. Daar blijkt dan weer het belang van een gebalanceerd karakter.

Je hebt echt niet veel nodig als mens om vreugde te ervaren. Jezelf één vraag stellen is voeldoende: Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik meer plezier ervaar in deze sitiuatie? Of wat kan ik doen om meer vreugde te ervaren nu?

De emotie, pijn, passie die we via ons lichaam als mens kunnen ervaren kan ons uit balans halen of kan ons stuwen in de richting die voor on het meest optimaal is. Meesterschap verwerven over dit proces, dat is de ware sleutel van positief voelen. Positief 'denken' is een onderdrukkende handeling die je zelfs belet meesterschap over het proces te ontwikkelen. De eerste stap op weg naar meesterschap ligt echter in je denken.

In sommige vertalingen komt deze zin voor als:

"Ik heb geen lichaam, ik maak uithoudingsvermogen mijn lichaam." Dit ligt iets dichter bij de betekenis maar komt uiteindelijk op het zelfde neer: het negeren van pijnen, emotionele verwarring door gewoontes en de gewoontes zelf. Uithoudings- en doorzettingsvermogen zijn de dingen die je iets doen bereiken, niet opgeven en apathie. Verwar dit echter niet met kopigheid.